Mama i tata to fundament To przy tacie uczymy się zdobywać świat. To tata toruje drogę wyrażenia i określania się w świecie. Przez wiele lat żyłam w poczuciu nieznajomości własnego taty.

Kiedy torujemy w sercu własny dostęp do taty, zaczynamy goić to co zranione, otulać to co nieotulone, wybaczać to co niewybaczone. Wtedy tez stajemy na dwóch nogach w życiu.

Bo dojść do taty to stanąć w świetle i w świecie.

Urodziłam się i wychowywałam w latach 80-tych ubiegłego wieku. WOW jak to brzmi!!!  W szkole podstawowej w ramach zajęć praktycznych uczyliśmy się gotować proste potrawy, wyplataliśmy kwietniki ze sznurka jutowego, szyliśmy fartuszki i szydełkowaliśmy. Te dwie ostatnie aktywności spędzały mi sen z oczu. Nie cierpiałam tego. Tu trzeba było być bardzo skupionym i cierpliwym, a jako dziecko chciałam wszystko na już, a i zainteresowań miałam mnóstwo. Dziś jako dorosła kobieta wyćwiczyłam u siebie cierpliwość, choć nadal gorzej ze skupieniem.

Faith oznacza wiarę. Proces powstawania tej lalki o pięknym imieniu Faith był bardzo długi, pracochłonny a zarazem twórczy.

Dakota powstała wczesną wiosną, w okresie świąt wielkanocnych. Jeśli kurteczka Dakoty kojarzy się Tobie z wielkanocną pisanką to masz rację.

Gilda powstawała w czasie mojej fascynacji Wikingami. Obejrzałam dwukrotnie całe  dwie serie o tej cywilizacji. Przeczytałam o ludziach z północy kilka ciekawych pozycji książkowych. Imię dla tej lalki przyszło same. Zeskoczyła z blatu biurka dumnie ogłaszając "cześć jestem Gilda".

i tak zostało.

Moją super mocą jest kreowanie  małych postaci ze świata wyobraźni. Tak powstają lalki, w ktorych mieszkają emocje.

A Ty jaką masz supermoc?

Niekiedy myślę, że bycie szczęśliwym to luksus na który niewielu stać.... ❤️Żeby żyć, jak bardzo trzeba odwagi.

Na początku odkrywania w sobie pasji tworzenia pojawiła się lalka. Lubię odkrywać w sobie nowe potencjały, szukać nowych inspiracji, próbować nowych rzeczy. Więc z czasem zaczęłam wyplatać firany techniką makramy, szyć konie na patyku, szydełkować techniką amigurumi, ale to właśnie w tworzeniu lalek czuję się  wyjątkowo. Właśnie ta forma wyraża mnie najbardziej. Tu widać mnie, prawdziwą, nieudawaną, nie do podrobienia. Tu mam swój styl i rozpoznawalność. W życiu przede wszystkich chodzi o emocje, uczucia. I właśnie te emocje i wibracje jakie towarzyszą mi przy tworzeniu lalki są iskrą, która napędza mnie do działania. Jestem osobą wysoko wrażliwą, kiedyś sądziłam że to mój defekt. Dziś wiem, że tylko taka mogę tworzyć moje lalki, w których mieszkają emocje twórcy.